واي خداجان
ممنونم به خاطر ِ رعد و برق ِ صبح و باران ِ ساعت سه و يازده دقيقه که انگار مال ِ خود ِ خود ِ من بود.

مي‌روم زير ِ باران، شانه‌هايم خيس مي‌شود، با انرژي مي‌آيم مي‌نشينم پاي کتاب و جزوه،
و فکر مي‌کنم
که چقدر اين شب ِ مقدس ِ تو را
دوست دارم ..