خب دارم love story اندي ويليامز رو گوش ميدم.
از
اينجا.
ضمناً دارم دنبال يه مطالبي در مورد يه نفر هم ميگردم. اسمش هست Michael Flatley. نميشناسياش.
هيچ کار خاصي ندارم.
فقط نشستم.
به سکوت گوش ميدم و کليک کليک دکمههاي کيبورد.
و به موسيقي نبودنت.
تنهايي باشکوهترين آهنگ دنياست.
مخصوصاً اون آهنگي که بعدش ترانهي حضور خونده بشه و تمام...!
«دوستت دارم»ي و ديگر هيچ.
حالا باز مياي ميپرسي آخرش که چي؟ و من ميگم هيچي. و تموم. و اين ميشه بار سوم...
ترس برم داشته از همين حالا.
و سکوتي به وسعت يک فرياد...